สวยงาม  และมีชื่อเป็นมงคล   ดอกไม้ในวรรณคดี จะพบมากในวรรณคดีเรื่องอิเหนา  พระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระเลิศหล้านภาลัย ( รัชกาลที่ ๒ )   และ ดอกไม้ในวรรณคดี วรรณคดีเรื่องขุนช้างขุนแผน   พระราชนิพนธืในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช  ( รัชกาลที่ ๑ ) ดอกไม้ในวรรณคดี ส่วนใหญ่มักจะแต่งเป็นคำประพันธ์ประเภทนิราศ  อันได้แก่  บทประพันธ์  นิราศธารโศก   ของ  เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์  ( เจ้าฟ้ากุ้ง )  นิราศพระบาท  ของ  พระสุนทรโวหาร  ( สุนทรภู่ )  เป็นต้น  นอกจากนั้น ดอกไม้ในวรรณคดี ยังมีบทประพันธ์ประเภท  โคลง  ฉันท์  กาพย์  ลิลิต อีกด้วย  เช่น  บทละครนอกเรื่องคาวี  พระราชนิพนธ์ใน     พระบาทสมเด็จพระเลิศหล้านภาลัย ( รัชกาลที่ ๒ ) บทละครเรื่องเงาะป่า พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ( รัชกาลที่ ๕ )  มัทนะพาธา  ดอกไม้ในวรรณคดี พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว  ( รัชกาลที่ ๖ ) ดอกไม้ในวรรณคดี  โคลงนิราศนรินทร์  ของ  นายนรินทร์  ธิเบศร์ ( อิน ) บทละครเรื่องพระอภัยมณี ของ พระสุนทรโวหาร ( สุนทรภู่ ) ลิลิตพระลอ  โคลงโลกนิติ  ขุนช้างขุนแผน   ดอกไม้ในวรรณคดี กาพย์พระไชยสุริยา  บุณโณวาทคำฉันท์  ดอกไม้ในวรรณคดี กาพย์ห่อโคลงประพาสธารทองแดง    ลิลิตตะเลงพ่าย    เป็นต้น

กาพย์เห่เรือ

นายฉันท์  ขำวิไล