นางแย้มเยิ้มยิ้มอยู่ริมไพร           เหมือนที่ไร่ฝ่ายพิมพ์เจ้ายิ้มแย้ม

ซ่อนชู้ ชูช่ออรชน                         เหมือนเราซ่อนเป็นคู่ชู้แฉล้ม

ซ่อนกลิ่นส่งกลิ่นประทิ่มแกม      เหมือนกลิ่นแก้มโฉมยงเมื่อส่งตัว

เล็บมือนางกางกลีบกระทัดรัด     เหมือนมือเจ้าปรนนิบัติพัดวีผัว

บานเย็นบานสะพรั่งฝั่งสระบัว      เหมือนเย็นเช้าเย้ายั่วอยู่กับน้อง

มะลิวัลย์พันระกำขึ้นแกมจาก     ได้สามวัดกรรมพรากไปจากห้อง”

(ตอนขุนช้างตามนางวันทอง)

ดอกไม้ในวรรณคดี

ดอกไม้ในวรรณคดีไทย หมายถึงดอกไม้ที่บรรดากวีไทยท่านได้พรรณาไว้เป็นบทร้อยกรองอย่างไพเราะในหนังสือวรรณคดี เช่น รามเกียรติ์  อิเหนา เงาะป่า ดาหลัง ขุนช้างขุนแผน พระอภัยมณี บทเห่เรือเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ กาพย์ห่อโคลงนิราศธารโศก กาพย์ห่อโคลงนิราศทองแดง นิราสหริภุญชัย นิราศพระประธม